Bago ako matulog

Before I sleep...pa-post muna ng isa kung gaano ako ka Thankful ngayong araw na to. Last day na ng February.
Kada 4 yrs lang daw may 29 kaya gagawin kong memorable ang araw na 'to.
2nd month ko ng walang day off (as usual di naman ako agad nakakatulog kapag umuuwi s bahay galing part time) and I am still fine and feeling blessed. Pinipikit ko ang mata ko at fine-feel ko kung gaano ako pasalamat sa lahat. Hindi ko na maisa-isa, really.
Pero may dalawang tao akong gustong i-highlight sa post ko.

I was talking to Mama kanina lang, sabi ko "Ma, kausap ko si Kerk kanina kaso, konti lang yung time mahal na nga ang net nya, lalo pa nagmahal nagbago na kasi." Her response was, "Buti nga at may internet na. Noon nga anak, 2weeks bago matanggap ng magkasintahan ang mga love letter minsan higit pa lalo at nasa abroad, eh nagkakatuluyan rin eh." Uso daw noon ang love letters at penpal.
Ilang beses ako diniscourage ng parents ko noon s pagnonobyo na iyan at napasok pa ko noon. But ngayon ibang iba na...isa na rin si Mama sa nagpapalakas ng loob ko araw-araw. Sya ang lakas ko rin. Hindi ko alam ang hitsura ko kung wala siya dito. Na noon akala kong kaya ko ng mag-isa. Dahil ilang taon ko naman na siya hindi nakasama. Independent naman ako, pero, iba pa rin ang "Mama".
Ang sarap sa feeling nung nakikita mong masaya ang Mama mo dahil masaya ka sa ginagawa mo at sa nangyayare sa buhay mo at nagagawa mo ang lahat gracefully. Have you ever felt like that? Have you ever felt your self worth? Well, you should feel it. You are precious. Tapos mas maaappreciate mo pa lalo ang mga tao sa paligid mo kapag alam mo ang halaga mo. Humbly saying.

Sa twing magkakatampuhan kami ni Mama at tyempong online si Kerk, nagoopen ako sakanya. Pinagsasabihan ako. "Dadalawa na lang kayo dyan, magkakatampuhan pa kayo."
Minsan sasabihin ko, hindi naman yata proud sakin si Mama di ata ako mahal. Sasabihin ni Kerk, "Akala mo lang iyon. Mahal ka noon."
Kapag nagke-crave ako sa cheesecake, or hamburger at bibili ako, laging sinasabi ni Kerk, "Bilhan mo rin ang Mama mo at baka gusto rin."
Hindi nya alam, pansing pansin ko ang mga salita nya. Makes me love and appreciate him more. Ako lang daw ang babaeng nakapagsabi sakanya na mabait sya. Hehe. But he really is. Baka bulag yung iba...salamat at bulag sila at pinalampas ka. Akin ka na ngayon. :P

I am thankful. Sila yung mga nagpapalakas ng loob ko araw araw. Lagi kong sasabihin sa kanila kung gaano ko sila kamahal. Araw araw hanggang sa maumay sila sa I love you ko. Hehe. Kasi I am afraid of time. Time, hindi mo na maiibalik yon eh once natapos na ang araw.

For that, Amen! Maraming Salamat Panginoon! Thank you!

Masyado ng mahaba. Haha. Good night! ❤❤

LDR on the other side

Long Distance Relationship. I can define it in different perspectives. Really. 

Most of the time,I found it really helpful. Lonely, yes if you used to be with someone you love for years and then you have to be apart. 

But IF ONLY you would look around, there is more to life. I mean, you will not stick around the situation and be lonely for a long time. It is normal to feel the loneliness and feel like you are a loner, but if you are working and you feel like you have more to do with your life, then LDR could be a blessing in disguise. Well,still it is up to you on how you will see it but then, based on my experiences, I learned. I can say I matured a little than before. Those stress can change you for the better. 

Maybe I can say this because as of the of the moment I don't have a problem with my boyfriend. You can think about that. I will not force you to believe me but, it is not about how he treats me, sometimes it is also about how I see myself as a girlfriend, a person, an individual, a human and a woman. 

It is about knowing my worth. I know I deserved to be happy so I must claim it.

Humbly saying, I already saw my self super down and I dont want to see my self like that again. I need to help my self too. Skip all those overthinking, wake up every morning without worrying because I choose not to, because I know someone will love me the way I do. The process is not easy. It took me a lot of time to trust a person whom I did not seen for years or months. It is difficult. I am investing a feeling that I am not sure if I will get the same as a payback. The first question I asked myself is- "Can I really take it again?" 

I answered YES. " Can you now handle whatever is yet to come?" Can you feel the true love?" All is yes. And I am happy to say. 

I cannot believe that sometimes, no, most of the times I am alone with my thoughts, I want to share some ideas to my boyfriend but he is not there, little by little, I am getting used to it in a positive way. It helps me a lot and I know I can help him too. If I am feeling super lonely I know he feels double. Just like a girl, boys have feelings too and they like keeping it to themselves. The battle is not only for me but it is for US. We are two here, I cannot fight alone. I believe that if I will only make everything so much more complicated then we are going to fall down like dominoes. The woman is always the one who will hold the situation, the man is there to support but the woman holds the rest. It is not unfair, it is teamwork. So I do not feel upset if I see him happy in fact, I am happier. I can see him do what he wants freely without hurting me and at the same time he is there for me. A good man who knows your worth even for once he hurt you, always deserves a woman who will understand him for the rest of his life and sure thing, someday, you woman will be surprised, because that man who you loved for a long or short time but for real, will love you the way you do not need to ask for. 

Oh, Life! Oh, Love!

Being in love with someone is one of the best feeling I could say that exists inside and out of me as a human. 

For me, love is not just love. It is where I can find my own self, worth, and knowing what is the best that I can do for me and for the people around me. 

This morning, I watched the video that Yeng Constantino just uploaded in Facebook and she is commenting about the LGBT issue. Everything that she is saying is totally remarkable, except that there is one that I want to highlight.  "It is nice to do all things with love."

I believe on that. 

I started working here in Spain when I was 21. I am now turning 23, and yes, not working so long ago but experiences taught me to do things with LOVE. I just felt it. 

The reason why I want to connect this to LOVE is because at first, I thought I only work for myself. You know, for my own personal needs and goals, to buy gadgets, to buy all the things I want. I never loved my first job for real, but I was more than thankful to work there. Working for someone whom you really don't like was like a total torture for my body and mind. I was heartbroken working there for 9 months. But I keep pushing myself to work more because I have goals in life that I wanted to achieve. Basically, it is still love; love for my self. Though before, I do not really know what is my self worth. Why I am doing this for, why I am here. And I was like, being from a girl full of dreams to a clueless-going-with-the-flow-weak-lonely girl. 

I realized, when you are heartbroken, you are doing things just to prove everybody that they have wronged you while you are there tired and restless. You only want to prove them wrong and ended up feeling that you are only quarelling with your self. For that, you seek for a love that will lift you higher than you are. The feeling is really bad. You feel that no one likes you. No one appreciates you. No one is willing to fight for you. Then I met God. 

I am shouting to the world how loved I am today. Firstly, Loved by God. Everything has changed. From being weak, to being strong mentally, physically and emotionally. I never imagined how great this life is. Even I met the person I can consider my soulmate. And everything that I am doing today is done with love. It is like a fantasy if you are going to think about it, but this is real. I feel the love of God so I am feeling like everybody loves me too because the Love I have today is not just Love for my self but also for the people around me who appeared to be the instruments of Jesus and helps me all through out my journey. Amazing. Cannot even cry of sadness but crying of joy and thankfulness. I even took everything on the positive sides and it is helping me a lot for my everyday life. I became wider, a wide minded person who can understand and appreciate whatever is coming. 

I am working for love, with love and because of love. I still have my own goals, but my main goal is to help the people I loved first before helping my self-My family. 

I always thank my boyfriend for coming into my life but I am more thankful to God that He answered my prayer to give me this wonderful man that I am proud of. If, and only if, I do not love my boyfriend, I will not be this happy and content. I will not count the things that I am doing for him, but he knows exactly what are they even without telling. 

Sometimes, i must admit that I can feel a little sadness but it will not last. Having a boyfriend that works in a cruise ship is not easy, I need to be independent and know how to make my self happy without him. It is like, "i love you but i need to let you go" feeling. Hehe. Really. 

For an instance, if he is not working in a cruise ship, or if we are both in Philippines, everything would be the same too as he is a Chef. I already prepared myself for that from the beginning that I need to be used to living without him. Obviously, chefs are working harder during special days. But because of LOVE, I can bare it. 

I will close this blog with a qoutation,

"A woman can only stand by her own, if she have a man whom she can lean on when her feet cannot move on."

-Jhevey Razon

Instagram: jheveyrzn24/jheveyrrzn24

Twitter: jhvyrzn24

Facebook Page: LDR Feels 

Kumusta ang Valentine's Day namin ni Kerk?

May ilang nag aabang nito at may ilang dedma lang naman. Pero gusto kong magkwento at wala 'kong pake kung may audience ako o wala. Haha. This is my digital journal. Kung saan nakakapagsulat ako kahit madilim ang paligid. 😁

Eto ang Valentine's na nakaramdam akong totoong may nagmamahal sa akin. 

May kwento ako mga tropa. Kumusta nga kaya ang 1st Valentine's Day namin ni Kerk? 😂

Eto. Lamang sya ng 2hrs saken. Mahirap pala. Akala ko, okay yung sya ang nauuna ng oras mas okay palang hindi. Dahil di pa ko tapos sa trabaho, eh nauuna na sya. Pagod na sya at antok bago pa ko maka chat ng maayos. 

So February 13, tumawag ako sa kanya mga 8:17PM sakin. Sakanya, 10:17PM na. Sa wakas sinagot ng receptionist at kinonekta ako sa cabin nila..kaso ang sumagot eh si kuyang roommate. Wala daw don si kerk. Kakalabas lang daw. Sabi ko...okay...tatawag ako uli mamaya. 

Inulit ko. Mga 8:44PM. Nagconnect ulit. Pero walang sumagot. End call.

10PM sa time ko, tumawag ako uli. 12Midnight na don. Sa isip isip ko, baka nasa kwarto na. 

Si kuya uli ang sumagot. Wala pa daw. Nasa party daw. Si kuya na lang ang binati ko ng Happy Valentines. Napatawa nga sya kasi sya ang binati ko. Haha! Goodnight daw sabe nya. Sabi ko pakisabi na lang din kay Kerk. Oo daw. 

Feb.12, sinabi nga pala sakin ni Kerk na may party sila kinabukasan. Nakalimutan ko lang. Excited kasi ako eh. 1st Valentine's namin. Lam nyo na. Girls problems. 😂 kelangan masaya kahit di mo kontrol ang pagkakataon.

Anyways, so ayon. Ang ending di ko nakausap. 

Nauunawaan ko. Masaya ako kasi andon sya. Pero may kirot di ga. Alam naman nyang Valentine's di ga. Baka sobrang saya lang don sa party kaya di ako naalala. Pero di ako galet. Nauunawaan ko. Kahit siguro ako yung andon, makakalimot din ako at di naman ako agad agad makakaalis lalo na kung party ng buong team yon. (Palakpakan ang understanding gf! Natutunan ko lang yan. Swerte nya sakanya ako nagkakaganito. Haha!) 

February 14,2016. 2:40PM sa oras ko. Sa kanya, 4:40PM. Gising na yon siguro dahil natutulog yon kapag tanghali. 

Nag connect ang tawag ko. Salamat naman! At ayon. Aantok antok nga ang boses nya. Nagising lang sa tawag ko. Magoonline daw sya sa gabi. 

Excited naman ako. Syempre sa wakas makakausap ko na sya. Ang saya! 

Di naman kasi ako naghahangad ng mga gifts, flowers at kung anu-ano ngayon. ORAS lang, masaya na ako. Ang mahal kaya ng 1hr internet nyang mabagal pa sa pagong. £5. Haha! Di man lang maka view yon ng pictures sa FB. Buti at nakakaya ang videocall kahit choppy. 

So ayon. Mga 8:30PM sakin nag Online. Hay. Kaso sabe nya, magpapaayos daw sya ng tattoo. Magvideocall daw kami kahit tinatatuan sya. Nainis ako. Bakit kelangan isabay? Di ga? Wag nyang sabihing pagod sya para ipagpaliban ko ang tampo ko, eh nagpapatattoo pa sya. Haha. So ayon. Nagtampo ako kasi di ako ang inuna. Hindi nya pala alam na tumawag ako nung gabe sa kanya. Di pala sinabe ng roommate nya. Baka bitter na rin. Baka naiinggit at madalas may natawag kay kerk tapos sa kanila wala. Hehe. Malay ko kung ganon ang eksena don. Ang galing galing kaya ng Mahal ko sa trabaho, kaya madaming naiinggit don eh. Char! De, totoo talaga. 

Nagtampo ako. Nagoffline sya at sayang daw ang oras. Tas di naman din nakatiis. Nag online uli. Nagsosorry. Naglalambing. Tinatarayan ko. Nilalambing ako. Haha. Ang saya ko kasi ngayon lang kami nagkatampuhan. Sa totoo lang di ako nalulungkot ngayong Valentine's na nagkatampuhan kami. More on masaya ko dahil nakikilala pa namin ang isa't isa kapag nagkakatampuhan. As in! Tapos nagka videocall kami ng 3mins...kasi kakain ako nun kaya sabe nya kumain muna daw ako. Kitang kita kong antok na antok na sya. Eh di ba nga lamang sya ng dalawang oras. Kaya ayon. Atleast, kahit parehas kaming pabebe...may nagpakumbaba. At sya yon. Akala ko lalaban pa eh. Haha!  Pero ang saya ko. Promise. Eto ata ang Valentine's na kakaiba ang natanggap kong gift. Gift of giving, understanding, loving. Eto ang Valentine's na nakaramdam akong totoong may nagmamahal sa akin. Kasi yung madalas namang mangyare sa mga ganitong araw, magbibigayan ng regalo tapos, tapos na. After nun, wala na. Eh eto. Iba para sakin. Hihi. Ang cute nya pala maglambing. Haha! Ang sarap yata magtampo madalas pag ganito. Lol. 

 Kasi ito ang Valentine's ko na walang halong kaplastikan. Parehas kaming nagpakatotoo. Ang saya. Hihi. Dun mo naman makikita yun eh sa mga tampuhan.  Di ba :)

Yung feeling na.. Ganito pala kami magkatampuhan. 😂😍 lalo ko tuloy minahal yon. Haha kung tutuusin ang babaw lang ng dahilan pero di nya sinabing mababaw ako or what. Naunawaan din nya ko. La lungs. Panis ang flowers at kung anu-ano ng iba dyan. Love. Pure love ang natanggap ko. ❤️

Good night! ❤️❤️❤️

Drama?

Drama ga kamo?
Sadyang madrama ako. Mas gusto ko pang ipost yung mga masasayang nangyayari araw araw sa buhay ko kaysa sa mga hindi. Kung drama ang lahat ng ipopost ko baka madami ng galit saakin.

Ayoko kasi nung mga nakikita kong rants at bad vibes sa newsfeed ko. Ayoko gumaya sa kanila.

Hindi ko alam. Pero siguro kung paguusapan natin ang buhay ko ngayon, baka mag breakdown ako sa harapan mo anytime. Dahil mahirap talaga.
Dahil kahit anong saya mo, kapag binalikan mo yung mga nangyari sayo sa buong maghapon kada uuwi ka ng gabi, nakakaiyak na pala. Para ka na palang makina. Kaya kaylangan talagang maging masaya ka palagi. Kasi kung hindi, malulusaw ka ng buhay. Liliit ang utak mo. Wala kang magagawang matino.

Kagaya ng buhay ko noon. Pero tapos na ko dun. Kung ibabalik ko ngayon lahat ng mga alaalang 'yon baka mabadtrip lang ako.

Pero sa bandang huli maiisip mo.
"Tangina, nakaya ko yun? Ang tapang ko pala. Ang tatag ko pa pala."

Mga bagay na hindi ko akalaing nalampasan ko noon at mga bagay na hindi ko akalaing nagagawa ko ngayon.
Salamat sa pag-ibig sa totoo lang.

Salamat sa pag-ibig.

Na hindi ka nakakaramdam ng pagod.
Na natututo kang bumangon sa pagkakadapa.
Na natututo kang magmahal sa sarili mo.
Na natututo kang maging maamo at mawalan ng galit sa kaloob-looban mo.
Na natututo kang magbalik-loob sa Panginoon ng hindi mo namamalayan.

Love will keep us alive. Iba ibang klaseng love na hindi mo aakalaing nag-e-exist.
Malapit pa naman ang Valentine's Day.
Kagaya ng pasko, lagi nating i-feel ang araw na 'to. Dahil hindi lang to siguro para sa mga LOVERS. It is about loving yourself too.

Dahil minahal mo ako...🎤🎧

Napapatula. Napapasulat. Napapakanta. 

Napapa-drawing na rin pala ulit ako kahit palya. Haha. 

Mga binaon ko na sa limot ang mga ganyang libangan matagal na panahon na rin ako di nagddrawing.

 Sabi ko noo'y wala na...napa abroad na eh iba na ang linya ng trabaho, baka kako garne na laang ako hanggang pagtanda. Dine na nagkakapera eh. 

Eh kaso hindi... sabi niya, kung kaya daw ng iba, kaya ko rin. Gawin ko pa rin daw yung pangarap ko. Nagising naman ako. Kasi nga yung pangarap ko naman talaga ang ipinunta ko dito.

At Kase nga kahit alam ko naman ang gusto ko, parang wala akong pagkuhanan ng lakas ng loob.

Alam nyo ga yung...mas importante saken yung ganito...yung hindi ko na kailangan masyado ng mga materyal na bagay. Bonus na lang yon di ga kung halimbawa..

pero yung mga katangian na gusto ko, hinahanap ko, swerte ko at natagpuan ko sa kanya. (Naglayas pa ng pinas susko bago pa nagkagarne eh magkalapit na baranggay laang naman. Masyadong pahirap ang tadhana. Lol.)

Sya kase, tinuturuan nya ako na kayanin ko ang lahat at the same time na hindi ko naman pinapahirapan at pinipilit lang ang sarili ko.

Basta..kakaiba ang mental connections namin kahit hindi pa kami lubos na magkakilala...

Bring na bring out ang best in me. Wala pa sa kalhati yan kasi di pa nagkikita...

Hindi naman effort 'tong ginagawa ko, Sharing lang. Nami-misinterpret kasi ng iba at sinasabi saking ang effort ko daw eh para saken hindi naman. Sharing lang. Basahin mo, salamat o kung hindi dedma lang ako. Simple. ☺😊

Deserve naman nyang i-share ko ang mga nagagawa nya sa buhay ko sa way na ganito eh...wala namang halong kayabangan at kasinungalingan 'to. Spoiled ako sa pagmamahal nya at pagaalaga kahit magkalayo..

Kaya ii-spoiled ko rin sya ng sobrang appreciation at kung anu-ano pa. 

😍☺😊

41/92

Bukas pala nasa Puerto Reunion sya. Mula Sunday, nasa laot na sya and he is 4 days at sea. Hindi ko na namalayan na lumampas na yung apat na araw na 'yon dahil 2 nights syang nag online. ☺️ Lunes at Martes. Tapos ngayon namang Miercoles, hindi but it is fine. Really. Parang happy na ako to know that he is doing fine. I am very excited to know his flight details. Actually, kaming dalawa excited na. ❤️

Malapit na nga agad mag March eh! Akalain mo 'yun!? Kelan lang limang bwan ang inaantay namin then bilang ilang weeks na lang ngayon. Ako kasi, sa bilang ko, 92 days at nasa pinas na ako. Tapos sya 97. 😍😍

I am now listening to Eraserheads. Spotify syempre tapos Radio. Paborito nya ang banda na 'to. Dati pa naman akong mahilig sa OPM pero nakalimutan ko na rin ang makinig don. Ngayon, nabuhay ang dating ako. Yung ako na mahal ko. Ang nice talaga ng feeling ng nagagawa nya sakin. Mahal ko talaga sya. Tangina. Mahal ko si Kerk. Nakakapamura sa tindi. 👌🏻

Ano pa bang sasabihin ko? Wala naman na akong ibang maisip kundi ang mahal ko sya. Mahal ko rin sarili ko. Hindi ako obsessed. Haha. Alam mo yung feeling. Na crush mo ang boyfriend mo? Parang ganon eh. Haha. Kung kelan ko sya naging boyfriend, naging crush ko naman sya. 😂😍 

Matatawa 'yon kapag nalaman nya. Haha. Sa angkira ko sa kanya, grabe nga. Ngayong lang ako naging patay na patay sa lalake eh. 😍😍😍 improving lang kase hindi na kasing patay na patay na kagaya nung teenager ako na as in parang hindi na nagiisip, ngayon naman eh balanced ang lahat. In control, experienced na kami eh so parang hindi naman na baguhan sa ganito. Lakas lang maka hayskul ng feeling pero...matured version. 👌🏻😍💕

Wala lang. 

Kinikilig lang. 

Hindi na ako makahintay na makita syaaa! Geh na nga, erase erase, delete delete. Ayoko ma-excite. Baka do na naman ako makatulog.😂

Soooo ayon na nga, I am on my 41th days already! Less than 2 months na lang mga dear! Konting konti na lang! 

Samahan nyo ko ha, ikukwento ko agad ang feeling kapag nagkita na kami. ❤️

Off Topic: Hindi na bago

Yung mga ganitong eksena? Hindi na ito bago;
Yung paakyat ka ng hagdan at madaming pababa na patakbo;
Yung madalas pang masagi pero dire-diretso lang ako;
Eh pano pag tumigil naman ako hindi ko mararating ang pupuntahan ko.

Yung mga ganitong eksena? Hindi na ito bago;
Ilan na ba ang nagbagal ng lakad sa unahan kahit nagmamadali ako;
Hindi nila alam yon pero sa akin malaking kaso;
At doon ko natutunan na habaan pa ang pasensya ko.

Yung mga ganitong eksena? Hindi na ito bago.
Pero ang nakakatawa hindi ko masabing nagsasawa na ako;
Hindi ko nga rin alam kung bakit ako ganito;
Pero pag inayawan ko walang mangyayare sa buhay ko.

Yung mga ganitong eksena? Hindi na ito bago.
Tuwing umaga eto ang POV ko.
At magta-type ako ng naglalakad kahit malamigan pa ang kamay ko,
Hanggang sa eto, nasa gate na 'ko para sa trabaho.

Good morning! :*